osadnikować (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) zajmować się osadnictwem[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kolonizowaćosadzać
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osadnikowanie n, osadnictwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „osadnikować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.