ocel

ocel (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stal

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ocel	ocele / oceli
dopełniacz	ocele / oceli	ocelí
celownik	oceli	ocelím
biernik	ocel	ocele / oceli
wołacz	oceli	ocele / oceli
miejscownik	oceli	ocelích
narzędnik	ocelí	ocelemi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ocelárna

przym. ocelový

związki frazeologiczne:

mít nervy z ocele • svaly z ocele • tvrdý jako ocel

etymologia:

uwagi:

źródła: