obändig (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieokiełznany, nieposkromiony, nieujarzmiony
odmiana:
(1.1) obändig, obändigt, obändiga; st. wyższy obändigare; st. najwyższy obändigast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) obändig viljaniezłomna wola
synonimy:
(1.1) okuvlig, obetvinglig, otyglad, svårtyglad, ostyrig, bångstyrig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obändighet, band
przysł. obändigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. o- + bändignie- + daw. oswojony[1]
uwagi:
źródła:
  1. Svenska Akademiens ordbok, hasło "BÄNDIG"