nieokiełznany (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. niedający się powściągnąć, pohamować, opanować[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Składowa pozioma i pionowa oddziałują między sobą, czyniąc z Internetu medium dynamiczne, żywe, nawet nieokiełznane, a przez to dla wielu tajemnicze, więc groźne[2].
(1.1) Clemenceau, starzec 76-letni o niezwykle żywej inteligencji i nieokiełznanej, a wiekiem nieosłabionej energii, mianowany został prezesem ministrów i ministrem wojny[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nieokiełznany temperament
synonimy:
(1.1) nieujarzmiony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieokiełznanie n, okiełznanie n, nieokiełznywanie n, okiełznywanie n, kiełzno n
czas. okiełznać dk., okiełznywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „nieokiełznany” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Edwin Bendyk, Zatruta studnia : rzecz o władzy i wolności, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Janusz Pajewski, Historia powszechna 1871-1918, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.