na dobitek (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

fraza partykułowa

(1.1) pot. mówiący dodaje informację jeszcze istotniejszą, niż ta, którą już podał[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Borys stołował się u niej, na dobitek prała jego łachy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) na dobitkę, na dokładkę, co więcej, więcej, co gorsza, mało tego, na dodatek, na domiar złego, nadto, ponadto
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „na dobitek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.