námořnictvo

námořnictvo (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. marynarka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	námořnictvo	námořnictva
dopełniacz	námořnictva	námořnictev
celownik	námořnictvu	námořnictvům
biernik	námořnictvo	námořnictva
wołacz	námořnictvo	námořnictva
miejscownik	námořnictvu	námořnictvech
narzędnik	námořnictvem	námořnictvy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. námořník

przym. námořnický, námořní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: