monoton
monoton (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) monotonny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader monotone
ein monotoner
monotonerdie monotone
eine monotone
monotonedas monotone
ein monotones
monotonesdie monotonen
monotonen
monotoneGen. słaba
mieszana
mocnades monotonen
eines monotonen
monotonender monotonen
einer monotonen
monotonerdes monotonen
eines monotonen
monotonender monotonen
monotonen
monotonerDat. słaba
mieszana
mocnadem monotonen
einem monotonen
monotonemder monotonen
einer monotonen
monotonerdem monotonen
einem monotonen
monotonemden monotonen
monotonen
monotonenAkk. słaba
mieszana
mocnaden monotonen
einen monotonen
monotonendie monotone
eine monotone
monotonedas monotone
ein monotones
monotonesdie monotonen
monotonen
monotone
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
monoton (język szwedzki)
edytujmonoton (język turecki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) monotonny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) tekdüze
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monotonluk
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „monoton” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.