mentalita
mentalita (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mentalność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mentalita mentality dopełniacz mentality mentalit celownik mentalitě mentalitám biernik mentalitu mentality wołacz mentalito mentality miejscownik mentalitě mentalitách narzędnik mentalitou mentalitami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mentalita (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mentalność
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: