margo
margo (język baskijski)Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pintura
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. margolan, margolari, margolaritza, margotzaile, margotze
- przym. margodun, margotsu
- czas. margotu, margoztatu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „margo” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
margo (język łaciński)Edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, męski
- odmiana:
- (1.1-3) margō, marginis (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik margō marginēs dopełniacz marginis marginum celownik marginī marginibus biernik marginem marginēs ablatyw margine marginibus wołacz margō marginēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „margo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 397.