lectulus
lectulus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) lectulus, lectulī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lectulus lectulī dopełniacz lectulī lectulōrum celownik lectulō lectulīs biernik lectulum lectulōs ablatyw lectulō lectulīs wołacz lectule lectulī
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, red. Bronisław Kruczkiewicz, Książnica-Atlas, Lwów – Warszawa 1925.
- ↑ Hans Henning Ørberg, Lingua Latina per se illustrata. Pars I. Familia Romana, Special-Trykkeriet Viborg, 2003, s. 154, ISBN 87-997016-5-0