kväka

kväka (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) kumkać, rechotać

(1.2) kwakać

odmiana:

(1) att kväka, kväker, kväkte, kväkt, kväk!, pres. part. kväkande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) grodan kväker → żaba kumka

(1.2) anden kväker → kaczka kwacze

synonimy:

(1.2) kvacka, snattra, kackla

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kväkande, kväkning

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bräka • böla • gnägga • ryta • skälla • jama • kväka • kvacka • kackla • snattra • skrocka • kvittra (odgłosy zwierząt)

źródła: