kulminanta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkulmʲĩˈnãnta], AS[kulmʹĩnãnta], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan szczytowego napięcia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Skalska, Hanna Budzykowa, Język polski. Teksty literackie oraz ćwiczenia w mówieniu i pisaniu, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, s. 59.