kooperativ

kooperativ (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˌkoʔopəʀaˈtiːf] IPA: [ˌkoʔopəʀaˈtiːvɐ] IPA: [ˌkoʔopəʀaˈtiːfstən]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kooperatywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kooperative ein kooperativer kooperativer	die kooperative eine kooperative kooperative	das kooperative ein kooperatives kooperatives	die kooperativen kooperativen kooperative
Gen.	słaba mieszana mocna	des kooperativen eines kooperativen kooperativen	der kooperativen einer kooperativen kooperativer	des kooperativen eines kooperativen kooperativen	der kooperativen kooperativen kooperativer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kooperativen einem kooperativen kooperativem	der kooperativen einer kooperativen kooperativer	dem kooperativen einem kooperativen kooperativem	den kooperativen kooperativen kooperativen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kooperativen einen kooperativen kooperativen	die kooperative eine kooperative kooperative	das kooperative ein kooperatives kooperatives	die kooperativen kooperativen kooperative
stopień wyższy (Komparativ) kooperativer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der kooperativere ein kooperativerer kooperativerer die kooperativere eine kooperativere kooperativere das kooperativere ein kooperativeres kooperativeres die kooperativeren kooperativeren kooperativere Gen. słaba mieszana mocna des kooperativeren eines kooperativeren kooperativeren der kooperativeren einer kooperativeren kooperativerer des kooperativeren eines kooperativeren kooperativeren der kooperativeren kooperativeren kooperativerer Dat. słaba mieszana mocna dem kooperativeren einem kooperativeren kooperativerem der kooperativeren einer kooperativeren kooperativerer dem kooperativeren einem kooperativeren kooperativerem den kooperativeren kooperativeren kooperativeren Akk. słaba mieszana mocna den kooperativeren einen kooperativeren kooperativeren die kooperativere eine kooperativere kooperativere das kooperativere ein kooperativeres kooperativeres die kooperativeren kooperativeren kooperativere
stopień najwyższy (Superlativ) kooperativst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der kooperativste ein kooperativster kooperativster die kooperativste eine kooperativste kooperativste das kooperativste ein kooperativstes kooperativstes die kooperativsten kooperativsten kooperativste Gen. słaba mieszana mocna des kooperativsten eines kooperativsten kooperativsten der kooperativsten einer kooperativsten kooperativster des kooperativsten eines kooperativsten kooperativsten der kooperativsten kooperativsten kooperativster Dat. słaba mieszana mocna dem kooperativsten einem kooperativsten kooperativstem der kooperativsten einer kooperativsten kooperativster dem kooperativsten einem kooperativsten kooperativstem den kooperativsten kooperativsten kooperativsten Akk. słaba mieszana mocna den kooperativsten einen kooperativsten kooperativsten die kooperativste eine kooperativste kooperativste das kooperativste ein kooperativstes kooperativstes die kooperativsten kooperativsten kooperativste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kooperation ż, Kooperativ n, Kooperative m, Kooperator m, Kooperatorin ż

czas. kooperieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kooperativ (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spółdzielczy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: