konwojencki

konwojencki (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z osobą lub pracą konwojenta, dotyczący konwojenta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	konwojencki		konwojencka	konwojenckie	konwojenccy	konwojenckie
dopełniacz	konwojenckiego		konwojenckiej	konwojenckiego	konwojenckich
celownik	konwojenckiemu		konwojenckiej	konwojenckiemu	konwojenckim
biernik	konwojenckiego	konwojencki	konwojencką	konwojenckie	konwojenckich	konwojenckie
narzędnik	konwojenckim		konwojencką	konwojenckim	konwojenckimi
miejscownik	konwojenckim		konwojenckiej	konwojenckim	konwojenckich
wołacz	konwojencki		konwojencka	konwojenckie	konwojenccy	konwojenckie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konwojent mos, konwojentka ż, konwój mrz, konwojowanie n

czas. konwojować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) конвоирский

źródła: