konwojować (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) towarzyszyć komuś lub czemuś w drodze w celu ochrony lub uniemożliwienia ucieczki
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Zawiadom lotną, żeby mnie konwojowali do Warszawy, na wypadek gdyby mi wóz nawalił[1].
(1.1) Najprawdopodobniej świadek, jak każda inna tymczasowo aresztowana osoba, będzie konwojowany[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eskortować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konwój m, konwojowanie n, konwojent m, konwojentka ż, konwojowiec m, konwojer m
przym. konwojowy, konwojencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Bardzo dużo pajacyków, 1968, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Anna Kulik, Agencja Prasowa Polskapresse, 13/02/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.