koncovka

koncovka (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) końcówka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koncovka	koncovky
dopełniacz	koncovky	koncovek
celownik	koncovce	koncovkám
biernik	koncovku	koncovky
wołacz	koncovko	koncovky
miejscownik	koncovce	koncovkách
narzędnik	koncovkou	koncovkami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: