komorier

komorier (język szwedzki)

komorier (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Komoryjczyk

odmiana:

(1.1) en komorier, komoriern, komorier, komorierna

przykłady:

(1.1) Komorernas invånare kallas komorier. → Mieszkaniec Komorów to Komoryjczyk.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Komorerna

przym. komorisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: mieszkańcy krajów Afryki w języku szwedzkim

źródła: