klus

klus (język czeski)

klus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jeźdz. kłus

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klus	klusy
dopełniacz	klusu	klusů
celownik	klusu	klusům
biernik	klus	klusy
wołacz	kluse	klusy
miejscownik	klusu	klusech
narzędnik	klusem	klusy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. klusat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

klus (język słowacki)

klus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jeźdz. kłus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klusák m

czas. klusať ndk., poklusávať ndk.

przym. klusavý, klusácky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: