wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) jęz. system ortograficzny, który decyduje na podstawie sylaby rdzennej staronorweskiego ekwiwalentu, czy bezokolicznik czasownika w języku norweskim będzie kończyć się na -a lub -e[1]
odmiana:
(1.1) ein kløyvd infinitiv, den kløyvde infinitiven, kløyvde infinitivar, dei kløyvde infinitivane
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
dosł.rozszczepiony bezokolicznik
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „kløyvd infinitiv” w: Store norske leksikon.