kabotyński (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) książk. lekcew. właściwy kabotynowi, nacechowany kabotynizmem[1]

przymiotnik relacyjny

(2.1) książk. lekcew. złożony z kabotynów[2]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Dajesz się zwieść tym jego kabotyńskim zagraniom.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) na pokaz; książk. tromtadracki; pot. efekciarski, szpanerski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kabotyn mos, kabotynka ż, kabotynizm m, kabotyństwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kabotyn + -ski < franc. cabotin
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „kabotyński” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.