kabotyn

kabotyn (język polski)

wymowa:

IPA: [kaˈbɔtɨ̃n], AS: [kabotỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który lubi posługiwać się tanimi efektami w celu wzbudzenia zainteresowania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kabotyn	kabotyni
dopełniacz	kabotyna	kabotynów
celownik	kabotynowi	kabotynom
biernik	kabotyna	kabotynów
narzędnik	kabotynem	kabotynami
miejscownik	kabotynie	kabotynach
wołacz	kabotynie	kabotyni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kabotynizm m, kabotyństwo n

forma żeńska kabotynka ż

przym. kabotyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. cabotin

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) cabotin
• rosyjski: (1.1) каботе́н

źródła: