intrång (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[²'in:trång:]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) włamanie, wtargnięcie[1]
odmiana:
(1.1) ett intrång, intrånget, intrång, intrången
przykłady:
(1.1) Någon hade gjort intrång i lägenhetenKtoś dokonał włamania do mieszkania.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 489.