idkare

idkare (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (zwykle w złożeniach) osoba uprawiająca lub praktykująca coś, wykonawca

odmiana:

(1.1) en idkare, idkaren, idkare, idkarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) utövare

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. idka

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe affärsidkare, handelsidkare, näringsidkare

etymologia:

szw. idka + -are → zajmować się + …tworzy rzeczownik

uwagi:

źródła: