haun (język szkocki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. ręka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Kasia Michalska, A Scots-Polish Lexicon (Leksykon szkocko-polski), Steve Savage Publishers Ltd, Londyn 2014, ISBN 9781904246428, s. 65.

haun (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) czepić[1]
(1.2) kosić[1]
(1.3) bić[1]
(1.4) pot. lać (bić)
(1.5) pot. tłuc (mocno uderzać)
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty haut, imiesłów czasu przeszłego gəhaut
(1.2) czas przeszły prosty hiv, imiesłów czasu przeszłego gəhaun
(1.3-5) czas przeszły prosty jatt, imiesłów czasu przeszłego gəjatt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hau ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: hau
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 194.