fors

fors (język łaciński)

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przypadek, traf, los, szczęście^[1]

(1.2) przeznaczenie^[1]

przysłówek

(2.1) może, być może^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1-2) fortuna ż; (2.1) forsan, forsit, forsitan, fortasse, fortassis, forte

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Hasło „fors” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 288.

fors (język staronordyjski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:: Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staronordyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

fors (język szwedzki)

fors (1.1)

wymowa:: [får_s:] ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bystrze, bystrzyca^[1]

odmiana:: (1.1) en fors, forsen, forsar, forsarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: czas. forsa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 133.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=fors&oldid=6633622”