existencialista

existencialista (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) filoz. egzystencjalista

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	existencialista	existencialisté / existencialisti
dopełniacz	existencialisty	existencialistů
celownik	existencialistovi	existencialistům
biernik	existencialistu	existencialisty
wołacz	existencialisto	existencialisté
miejscownik	existencialistovi	existencialistech
narzędnik	existencialistou	existencialisty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. existencialismus m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

existencialista (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ek.siș.ten̥.θja.'liș.ta]

IPA: [ek.siș.ten.sja.'liș.ta] (dialekty z utożsamieniem s-z)

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. książk. egzystencjalistyczny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) filoz. książk. egzystencjalista

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) filoz. książk. egzystencjalistka

odmiana:

(1) lp existencialista m/ż; blm existencialistas m/ż

(2) (3) lm existencialistas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. existencialismo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. existencialismo + -ista

uwagi:

źródła:

existencialista (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) filoz. egzystencjalista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. existencia ż, existovanie n, existencializmus m

czas. existovať ndk.

przym. existenčný, existencialistický, existenciálny

przysł. existenčne, existencialisticky, existenciálne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: