elektrum

elektrum (język polski)

lidyjska moneta z elektrum (1.1) z VI wieku p.n.e.

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miner. naturalnie występujący stop złota i srebra, dawniej używany do wybijania monet; zob. też elektrum w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	elektrum	elektra
dopełniacz	elektrum	elektrów
celownik	elektrum	elektrom
biernik	elektrum	elektra
narzędnik	elektrum	elektrami
miejscownik	elektrum	elektrach
wołacz	elektrum	elektra

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ēlectrum < gr. ἤλεκτρον (ḗlektron)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) electrum
• francuski: (1.1) électrum m
• hiszpański: (1.1) electro m
• kataloński: (1.1) electre m
• niemiecki: (1.1) Elektron n, Elektrum n
• portugalski: (1.1) eletro m
• rosyjski: (1.1) эле́ктрум m
• ukraiński: (1.1) еле́ктрум m
• włoski: (1.1) elettro m

źródła: