duns

duns (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) głuchy odgłos

(1.2) upadek lub uderzenie z głuchym odgłosem

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) abstrakcyjnie głuche brzmienie

odmiana:

(1) en duns, dunsen, dunsar, dunsarna

(2.1) ett duns, dunset, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) smäll, dunk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dunsa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka (rodzaje uderzeń)

źródła: