törn

törn (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) silne uderzenie, cios

(1.2) przen. ciężkie doświadczenie, cios, porażka, niepowodzenie

(1.3) żegl. wachta

odmiana:

(1) lp en törn, törnen; lm törnar, törnarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) få en törn → zostać uderzonym

(1.3) ha / ta törn → mieć / wziąć wachtę

synonimy:

(1.1) stöt, smäll, slag

(1.2) chock

(1.3) skift, vakt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. törna

związki frazeologiczne:

fraza czasownikowa få en törn / få sig en törn • ta törn

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: törne → cierń

nie mylić z: torn → wieża, cierń

zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka (rodzaje uderzeń)

źródła: