stöt
stöt (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) uderzenie[1]
- (1.2) porażenie prądem[1]
- (1.3) przen. wstrząs, porażenie[1]
- (1.4) pot. włamanie, rabunek, skok[1]
- (1.5) sport. podrzut (technika podnoszenia ciężarów)[1]
- (1.6) narzędzie wydłużony przedmiot służący do uderzania, tłuczek (np. w moździerzu), bijak (np. w maselnicy)[2]
- (1.7) pot. obraź. stary dziwak, ramol, pryk, stary piernik[1]
- odmiana:
- (1) en stöt, stöten, stötar, stötarna
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.6) mortelstöt, potatisstöt, smörstöt
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe stötdämpare, stötfångare, stötvåg • stötesten • bakstöt, dödsstöt, framstöt, hornstöt, mortelstöt, potatisstöt, smörstöt, strömstöt, trumpetstöt
- fraza rzeczownikowa sista stöten
- fraza czasownikowa ta stöten • ta emot första stöten • sätta in en stöt • vara i stöten • vara ur stöten
- fraza przysłówkowa i stöten
- etymologia:
- uwagi:
- por. elchock • elektrochock
- zobacz też: stöt • knuff • puff • skuff • törn • slag • dunk • duns • smäll • smocka • snyting • råsop (rodzaje uderzeń)
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Svensk ordbok, hasło "stöt"
- ↑ Svenska Akademiens ordbok, hasło "STÖT II. A. 7"