dumpf (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i
IPA[dʊmpf] IPA[ˈdʊmpfɐ] IPA[ˈdʊmpfəstn̩]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stłumiony, głuchy (np. odgłos)
(1.2) stęchły, zatęchły (np. zapach)
(1.3) otępiały, tępy (np. umysł)
(1.4) niewyraźny, niesprecyzowany (np. ból)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dumpfheit ż, Dumpfigkeit ż
przym. dumpfig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: