dufanie

dufanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od dufać

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dufanie
dopełniacz	dufania
celownik	dufaniu
biernik	dufanie
narzędnik	dufaniem
miejscownik	dufaniu
wołacz	dufanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) niedufanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. zaufać, ufać, dufać ndk.

przym. zaufany

rzecz. zaufany mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. dufać + -anie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: