dienlich

dienlich (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈdiːnlɪç] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przydatny, użyteczny

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der dienliche	die dienliche	das dienliche	die dienlichen
	mieszana	(k)ein dienlicher	(k)eine dienliche	(k)ein dienliches	keine dienlichen
	mocna	dienlicher	dienliche	dienliches	dienliche
Gen.	słaba	des dienlichen	der dienlichen	des dienlichen	der dienlichen
	mieszana	(k)eines dienlichen	(k)einer dienlichen	(k)eines dienlichen	keiner dienlichen
	mocna	dienlichen	dienlicher	dienlichen	dienlicher
Dat.	słaba	dem dienlichen	der dienlichen	dem dienlichen	den dienlichen
	mieszana	(k)einem dienlichen	(k)einer dienlichen	(k)einem dienlichen	keinen dienlichen
	mocna	dienlichem	dienlicher	dienlichem	dienlichen
Akk.	słaba	den dienlichen	die dienliche	das dienliche	die dienlichen
	mieszana	(k)einen dienlichen	(k)eine dienliche	(k)ein dienliches	keine dienlichen
	mocna	dienlichen	dienliche	dienliches	dienliche

(1.1) st. wyższy dienlicher; st. najwyższy dienlichsten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dienlich sein

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) gemeinschaftsdienlich

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dienerin ż, Dienen n, Dienst m, Diener m, Dienrin ż, Dienerschaft ż

czas. dienen, dienern

przym. dienstlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: