dědic

dědic (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) spadkobierca, dziedzic

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dědic	dědici / dědicové
dopełniacz	dědice	dědiců
celownik	dědici / dědicovi	dědicům
biernik	dědice	dědice
wołacz	dědici	dědici / dědicové
miejscownik	dědici	dědicích
narzędnik	dědicem	dědici

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dědictví n

forma żeńska dědička ż

czas. dědit ndk., vydědit dk.

przym. dědický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: