Wikisłownik

cupio

cupio (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) pragnąć, chcieć[1]
(1.2) pożądać[1][2]
(1.3) sprzyjać, być życzliwym[1]
odmiana:
(1.1-3) cupio, cupere, cupivi, cupitum (koniugacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. cupidus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2   Hasło „cupio” w: Słownik łacińsko-polski do użytku szkół średnich, red. Bronisław Kruczkiewicz, Książnica-Atlas, Lwów – Warszawa 1925, s. 214.
  2. ↑ Hasło „cupere” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 499.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cupio&oldid=8043344”