costantinopolitano (język włoski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. konstantynopolitański

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) hist. konstantynopolitańczyk
odmiana:
(1.1) lp costantinopolitano m, costantinopolitana ż; lm costantinopolitani m, costantinopolitane ż
(2.1) lp costantinopolitano; lm costantinopolitani
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Costantinopoli ż, costantinopolitana ż, Costantino m
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. Costantinopoli + -tano < łac. Constantinopolis < gr. Κωνσταντινούπολη
uwagi:
źródła: