catch a blow

catch a blow (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) uderzyć kogoś

odmiana:

(1.1) catch a blow, caught a blow, caught a blow, catches a blow, catching a blow

przykłady:

(1.1) His fist caught a glancing blow to my jaw. → Jego pięść otarła się o moją szczękę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: