bukiecik

bukiecik (język polski)

bukiecik (1.2)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: bukiet

(1.2) mały bukiet

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bukiecik	bukieciki
dopełniacz	bukiecika	bukiecików
celownik	bukiecikowi	bukiecikom
biernik	bukiecik	bukieciki
narzędnik	bukiecikiem	bukiecikami
miejscownik	bukieciku	bukiecikach
wołacz	bukieciku	bukieciki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bukietnica ż, bukiet m, bukieciarz m, bukieciarka ż, bukieciarstwo n, bukietowanie n

czas. bukietować ndk.

przym. bukietowy, bukieciarski

przysł. bukieciarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: bukiet

• hiszpański: (1.1) ramito m
• nowogrecki: (1.1) ματσάκι n

źródła: