bröckeln

bröckeln (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) odchodzić, odpadać

(1.2) kruszyć

odmiana:

(1.1-2) bröckeln (bröckelt), bröckelte, gebröckelt (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bröckeln n, Brocken m, Gebröckel n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: bröckeln • abbröckeln • ausbröckeln • losbröckeln • zerbröckeln

źródła: