bestämmelse (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przepis, postanowienie, regulacja[1][2]
(1.2) misja[1][2]
(1.3) przeznaczenie[1][2]
(1.4) warunek, zastrzeżenie[1][2]
odmiana:
(1.1-4) en bestämmelse, bestämmelsen, bestämmelser, bestämmelserna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
bestämmelseord
(1.1) parkeringsbestämmelseövergångsbestämmelse
(1.3) bestämmelseort
synonimy:
(1.1) regel
(1.3) öde
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bestämma
przym. bestämd
przysł. bestämt
rzecz. bestämning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 58.