bauxit
bauxit (język czeski)
edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bauxit bauxity dopełniacz bauxitu bauxitů celownik bauxitu bauxitům biernik bauxit bauxity wołacz bauxite bauxity miejscownik bauxitu bauxitech narzędnik bauxitem bauxity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bauxit (język słowacki)
edytuj - wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bauxit bauxity[1] dopełniacz bauxitu[1] bauxitov celownik bauxitu bauxitom biernik bauxit bauxity miejscownik bauxite bauxitoch narzędnik bauxitom bauxitmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bauxitizácia ż
- przym. bauxitový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „bauxit” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
bauxit (język węgierski)
edytuj - wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bauxitbánya • bauxitbeton
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: