bauschig

bauschig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbaʊ̯ʃɪç] IPA: [ˈbaʊ̯ʃɪk]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bufiasty

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bauschige ein bauschiger bauschiger	die bauschige eine bauschige bauschige	das bauschige ein bauschiges bauschiges	die bauschigen bauschigen bauschige
Gen.	słaba mieszana mocna	des bauschigen eines bauschigen bauschigen	der bauschigen einer bauschigen bauschiger	des bauschigen eines bauschigen bauschigen	der bauschigen bauschigen bauschiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bauschigen einem bauschigen bauschigem	der bauschigen einer bauschigen bauschiger	dem bauschigen einem bauschigen bauschigem	den bauschigen bauschigen bauschigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den bauschigen einen bauschigen bauschigen	die bauschige eine bauschige bauschige	das bauschige ein bauschiges bauschiges	die bauschigen bauschigen bauschige

(1.1) st. wyższy bauschiger; st. najwyższy bauschigsten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bauschen n, Bausch m, Bauschen m

czas. bauschen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: