Tüftler

Tüftler (język niemiecki)

wymowa:

​

lp IPA: [ˈtʏftlɐ] lm IPA: [ˈtʏftlɐ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. kombinator, majsterkowicz, dłubacz, myśliciel

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Tüftler	die Tüftler
dopełniacz	des Tüftlers	der Tüftler
celownik	dem Tüftler	den Tüftlern
biernik	den Tüftler	die Tüftler

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tüftelei ż, Tüfteler n

forma żeńska Tüftlerin ż

czas. tüfteln

przym. tüftlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: