Substantivierung

Substantivierung (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˌzʊpstantiˈviːʀʊŋ], lm IPA: [ˌzʊpstantiˈviːʀʊŋən]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. substantywizacja, nominalizacja, tworzenie rzeczownika

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Substantivierung	die Substantivierungen
dopełniacz	der Substantivierung	der Substantivierungen
celownik	der Substantivierung	den Substantivierungen
biernik	die Substantivierung	die Substantivierungen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Substantivieren n, Substantiv n

czas. substantivieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: