Konkordanz

Konkordanz (język niemiecki)

eine Konkordanz (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˌkɔŋkɔʁˈdanʦ], lm IPA: [ˌkɔŋkɔʁˈdanʦn̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) konkordancja

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Konkordanz	die Konkordanzen
dopełniacz	der Konkordanz	der Konkordanzen
celownik	der Konkordanz	den Konkordanzen
biernik	die Konkordanz	die Konkordanzen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konkordat n

przym. konkordant

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: