Kanten

Kanten (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈkantn̩], lm IPA: [ˈkantn̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. reg. piętka, przylepka (chleba)

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(2.1) stawianie kantem

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: Kante

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Kanten	die Kanten
dopełniacz	des Kantens	der Kanten
celownik	dem Kanten	den Kanten
biernik	den Kanten	die Kanten

(2.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Kanten
dopełniacz	des Kantens
celownik	dem Kanten
biernik	das Kanten

(3.1) zob. Kante

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. Brotkanten, reg. Kruste, reg. Brotkante, reg. austr. bwr. Scherzel, reg. austr. bwr. Scherzerl, reg. Knäppchen, reg. Ranft, reg. Ränftchen, reg. Ränftl

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Brot

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: