Podobna pisownia Podobna pisownia: gorolgórol

Gorol (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) pejor. także żart. nie-Ślązak mieszkający na Górnym Śląsku[1]
(1.2) gw. (Górny Śląsk) pejor. także żart. mieszkaniec Zagłębia Dąbrowskiego
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) gorol oswojony[2]gorol z wulca[2]
synonimy:
(1.2) gorol zza Brynicy[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Gorolijo[2] ż, gorolizacja[2] ż, Gorolowice[2] lm nmos
forma żeńska Gorolka ż
przym. gorolski[2]
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. góral – pierwszymi przybyszami na Śląsku byli przeważnie górale[3]
uwagi:
Raczej należy pisać małą literą: gorol[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 17.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 225.
  3. Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 224.
  4. Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 224–226.