Bluten

Bluten (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈbluːtn̩]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(1.1) krwawienie

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Bluten
dopełniacz	des Blutens
celownik	dem Bluten
biernik	das Bluten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Blutung ż, Blut n, Bluter m, Bluterin ż

czas. bluten

przym. blutig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: