Bückling

Bückling (język niemiecki)

Bücklinge (1.1)

wymowa:

​

lp IPA: [ˈbʏklɪŋ], lm IPA: [ˈbʏklɪŋə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. pikling

(1.2) pot. żart. (dworski) ukłon

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bückling	die Bücklinge
dopełniacz	des Bücklings	der Bücklinge
celownik	dem Bückling	den Bücklingen
biernik	den Bückling	die Bücklinge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bücking m, Pökling m

(1.2) Buckerl m, Beugemann m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: