трійник (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
trìjnik
wymowa:
?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. trójnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. трійка ż, трієчка ż, трієчник m, трієчниця ż, трійкар m, трійця ż, трійня ż, трійнята lm, трійчата lm, трійчаки lm, трійчатки lm, трійчатка ż, тройка ż, троєчка ż, троян m, троїння n, троїстість ż, трояк m, троячка ż, потрійність ż, потроювання n, потроєння n
czas. троїти ndk., троїтися ndk., потроювати ndk., потроюватися ndk., потроїти dk., потроїтися dk.
przym. трійний, трійниковий, трійчастий, трійчатий, троїстий, троякий, потрійний, потроєний
przysł. трояко, натроє, потрійно, утроє, утрьох, втроє, втрьох
licz. три, третій, троє, трійко, тройко
tem. słow. три-, трьох-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: